Dag 1
Na een lange reis van 36 uur hoor ik in de aankomsthal van Melbourne ons bekende familiefluitje. Daar komt Tim lachend, op blote voeten en met open armen op me afgelopen. Man wat een lekkere bos krullen boven die bruin verbrande kop met baard! We huggen mekaar stevig en weten dat ons avontuur is begonnen. We lopen al bijpratend richting busje om meteen door te rijden naar eilander Henri die al 18 jaar in Australië woont. Bij hem thuis doen we een bakje koffie en kan ik de kadootjes die ik voor hem meegenomen heb van zijn familie aan hem geven. Daarna gaan we de lekkerste muffin die ik ooit heb gehad halen bij zijn favoriete koffietentje en rijden we ook nog naar een mooie spot waar Henri graag is om te hanggliden of om met zijn kinderen te picknicken. Tot slot ook nog even een bezoekje aan de werkplaats waar hij als meubelmaker de meest fantastische meubels maakt. Dan begint de lange reis wel haar tol te eisen en stappen we in de “van” naar onze airbenb in Launchester.
Dag 2
Onze airbenb ligt in een rustige wijk in een mooie groene omgeving. Léon de eigenaar is de hele dag wat aan het klussen aan zijn huis en we voeren mooie gesprekken over ergens aan beginnen en niet afmaken. Dat is bij hem verworven tot levenskunst, want het hele huis bestaat uit onafgeronde projectjes. Wij gebruiken deze dag om de bus helemaal uit te laden, schoon te maken en vervolgens reisklaar te maken voor 1 maand Tasmanië met zn tweetjes. Ideaal, want de bus staat op de oprit en we hebben water en stroom dat we kunnen gebruiken. Evenals de stofzuiger van Léon, heel fijn! ’S avonds doen we een eigen gebrouwen biertje en leggen de heren even een biljartje op de veranda. Zucht….life is good!
Dag 3
Vroeg in de ochtend vertrekken we naar de veerboot die ons in 10 uur varen naar Tasmanie brengt. Het is buiten snikheet en de zon brandt er goed in. Zo veel mogelijk binnen bij de airco dus. Aan boord is de hele dag door van alles te doen aan films, livemuziek, buffetten en kinderactiviteiten, maar wij nestelen ons lekker in een goeie stoel met boek en koptelefoon. Af en toe even rondje dek om te mezelf er nog maar eens goed van te overtuigen dat ik dit écht allemaal aan het doen ben.
Dag 4
Wakker geworden in een stapelbed in een jaren 50 hotel in Devonport. Douche en wc’s op de gang. We gaan eerst even op zoek naar een kringloop winkel om een soepkom en thee mok te scoren. Tim leeft graag milieu en consumptiebewust en ik doe daar graag aan mee. Voor zover ik dat in Nederland eigenlijk ook al niet deed. Daarna rijden we naar de vuurtoren van Devonport en maken daar ons eerste Tasmaanse ontbijtje. We rijden door en in de middag vinden we een ideaal surfstrandje en ook een goeie plek om te gaan “campen”. Terwijl Tim gaat surfen wandel ik langs het strand en ben lekker schelpjes aan het zoeken. Hier kan ik wel aan wennen. De golven van geluk beuken door mn lijf!
We gaan ons installeren voor de nacht en dat betekent dat ik voor het eerst in mijn hangmat ga slapen…ik heb een tijdje geleden de SkeeterBeeter bij Beversport gekocht en kon niet wachten om deze te gaan gebruiken. We vinden 1 goeie boom en de bus fungeert als 2e boom. Ik lig in een mooi beschut bosje met uitzicht op zee en het duurt dan ook niet lang voor ik heerlijk wegzeil naar dromenland. Maar dan…..2 uur later word ik wakker van een beestenkabaal op 2 meter afstand. Ai….nu niet in de paniekstand schieten. Ik maan mezelf kalm en ga zowaar weer verder slapen. Totdat… ik weer wakker word. Dit keer van een volle blaas. Het geluid is er nog steeds, maar minder frequent. Toch hoor ik nog steeds wel geritsel om mij heen. Shit, shit, shit en nu?! Ik besluit Tim wakker te bellen. Mijn held moet heel hard lachen en komt naar buiten om mij bij te schijnen. Eenmaal buiten mijn hangmat vergeet ik in één klap mijn angst en onzekerheid. De sterrenhemel inclusief melkweg is indrukwekkend!!!! De beesten blijken pinguins te zijn die ’s nachts aan land komen. Tja ik ben er nog steeds van onder de indruk. Ik heb ze niet gezien maar des te beter gehoord. Die nacht er nog 2 keer uitgeweest, maar dan in mn eentje. Mooi weer een angstje overwonnen.
Dag 5
De ochtend lekker geluierd in de hangmat en yoga gedaan. Mn laptop met Youtube yoga filmpje op een rotsblok en ik ervoor met uitzicht op zee. Volgens mij doe ik het allemaal wel goed haha. We toeren deze dag een beetje met als missie een banden centre voor de bus en een zonnehoed voor mij. Als we bij bandencentrum aankomen blijkt deze gesloten te zijn. We komen erachter dat het zondag is….tja weer even ultiem vakantiemomentje. We gaan door en komen onderweg twee watervallen tegen. Bij de tweede moeten we echt klimmen en klauteren om er te komen. Tim springt als een volleerde outback jongen van rotsblok naar rotsblok. Even voel ik de moed in mn schoenen zakken als ik zie dat ik niet verder kan en op het punt sta om te accepteren dat ik niet dichterbij de waterval zal komen. Ik baal maar weiger mijn humeur door deze beperking te laten verpesten. Ik zie nog een andere optie en dat is om het rotsblok heen. Dat betekent wel over omgevallen bomen klauteren. Fysiek is dat wel te doen, maar dan is er weer de mogelijkheid van slangen en spinnen. Brrrr. Ik weeg mijn opties af, kijk goed om me heen en besluit dat het wel kan. (Even daarvoor troffen we een vader met zijn dochtertje die ons tipte op deze waterval. Als zij het doen, kan ik het ook… )
Ons uiteindelijke doel van de dag was een bezoekje aan de Leven Canyon voor een korte hike met prachtige vergezichten. Goeie oefening voor de Camino, want behoorlijke berg, mn hart heeft hard gewerkt deze dag. Eenmaal weer bij de bus bleek dat we op een free camp site stonden. Mn hangmat tussen 2 prachtige bomen gehangen en de 2e nacht ingegaan met weer andere geluiden om me heen. Het begint al wat te wennen…..
Recente reacties